Burning lights...joe strummer

Some dreams are made for children
But most grow old with us
And when the air can hope to hold on
And to the ground from dust to rust.

Burning lights in the desert
Such a sign only you would know
Your running tyres, they're out of pressure
Such a sign only you would know

And I've been a long haul driver
Moving things but the cops don't know
Now I can see the writing
You are the last of the buffalo

Burning lights in the desert
Such a sign only you would know
Your running tyres, they're out of pressure
Such a sign only you would know.

Now I've been to California
And I've been to New South Wales
Sometimes I, I pull over
When I realise I've left no trace

Burning lights in the desert
Such a sign only you would know
Your running tyres, they're out of pressure
Such a sign only you would know.

Τοτέμ και Ταμπού...

Θα υπάρχει ζωή μετά τις εκλογές στις 17 Ιουνίου;

  

Το ερώτημα αυτό είχε εν πολλοίς τεθεί και στις εκλογές της 6^ης Μαΐου

με διάφορους νεκρομάντεις να προφητεύουν τη συντέλεια της χώρας, αν ευρίσκονταν τινές σαλοί πολίτες να θέσουν εν αμφιβόλω το Αδιαπραγμάτευτον του Μνημονίου.

Κι όμως, όχι μόνον υπήρξε ζωή μετά τις εκλογές της 6^ης Μαΐου, αλλά η ζωή αυτή έβαλε ένα τέλος στην εποχή των δεινοσαύρων του δικομματισμού, κλονίζοντας για πρώτη φορά μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, όχι μόνον το αστικό σύστημα εξουσίας, αλλά και την παντοδυναμία των επιλογών του.

Η τελευταία μεγάλη πολιτική επιλογή του αστικού συστήματος στην Ελλάδα ήταν το μεν να αποδεχθεί το δε να συνεργήσει στο σκλάβωμα τηςχώρας.

Παραδίδοντας (κι αν θέλετε προδίδοντας) τον λαό της Ελλάδαςλάφυρο στους αλλοδαπούς κι εγχώριους τοκογλύφους.

Αυτή η πολιτική επιλογή της αστικής τάξης στην Ελλάδα καθώς και των συμμάχων – προστατών της απ’ το εξωτερικό συνετρίβη στις εκλογές του Μαΐου.

Από πλευράς του ελληνικού λαού, των εργαζομένων, των γεωργών, των επιστημόνων, των νέων κι όλων όσων έχουν περιθωριοποιηθεί πριν και κατά τηνκρίση, το ερώτημα είναι αν με

τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου θα αρχίσει μια νέα εποχή των ανθρώπων ή αν θα επιστρέψουμε στην εποχή των δεινοσαύρων.

Από πλευράς αστικής τάξης το ερώτημα των επόμενων εκλογών παραμένει το ίδιο: αν θα συνεχίσει η χώρα να είναι Φόρου Υποτελής σε εκείνους τους ξένους Δυνάστες που εξασφαλίζουν στους ημεδαπούς Δυνατούς ολίγα ψίχουλα πλούτου - τόσον πατριώτες είναι...

Και τα μέσα τα οποία μετέρχεται αυτή η όχι και τόσο εθνική αστική τάξη είναι τα ίδια ακριβώς με εκείνα που χρησιμοποίησε στις πρόσφατες εκλογές!

Πλήθος νεκρομάντεων και σπλαχνοσκόπων έχουν ανέβει ξανά στους μιναρέδες κι ωρύονται πάλι για το «τέλος της χρηματοδότησης»

αλλόφρων ο κύριος Σταύρος κύριος Ψυχάρης μάς καλείαυτοπροσώπως από το Βήμα της Κυριακής «να ψηφίσουμε ΠΑΣΟΚ», ενώ ουιός Ψυχάρης μάς καλεί από διαφημιστικές καταχωρήσεις στην ίδια εφημερίδα να ψηφίσουμε Ν.Δ.

Πιο νεκρωτικός ο κ. Πάγκαλος, σαν ντεθ μέταλ γκρανκάσα, βροντοκοπά και λέει ότι «ο ελληνικός λαός έχει αυτοκτονήσει τουλάχιστον τρεις φορές ως τώρα, το 1897, το 1922, το 1945» κι ως φαίνεται με τον «παλαιοκομμουνιστικό λόγο του Τσίπρα» που «οραματίζεται την επάνοδο στον Σταλινισμό», πάει να αυτοκτονήσει για μιαν ακόμα φορά...

(Γνωστός ο Πάγκαλος! μιλάει για αυτοκτονίες απευθυνόμενος σε μιακοινωνία όπου η πολιτική του κόμματός του, καθώς και της Ν.Δ., έχει προκαλέσει πλήθος αυτοκτονιών) – έξεστι Κλαζομενίοις  ασχημονείν.

Πιο κομψά, αλλά στην ίδια γραμμή ο κ. Πρετεντέρης διαπιστώνει ότι: «Κανείς δεν φταίει του λαού αν του αρέσει να παραμυθιάζεται από πλανόδιους θαυματοποιούς» - σε λίγο, θα

ζητήσει κι αυτός απ’ τους πολίτες να «διορθώσουν την ψήφο τους». Αλλοιώς η κυρία Λαγκάρντ θα εκλέξει άλλον λαό.

Οντως, τα πράγματα είναι σοβαρά, «όταν ο Ελλην μουσουλμάνος βουλευτής Ιλχαν Αχμέν φεύγει από την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη και πάει στον κ. Κουβέλη, τότε τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά», όπως λέει και η θεία μου η Φωτούλα

(της γνωστής συνιστώσας θεία Φωτούλα η οποία προκαλεί σύγχυσηστη Ντόρα, τον Αντωνάκη και τον Μπενύτο για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί τηΖήμενς, τις μίζες, τον κ. Τσουκάτο και το τσεκούρι του κ. Βορίδη)

Ομως, ας σοβαρευτούμε! όταν ο κ. Σαμαράς καλεί σε πανστρατιά και κάνει τη Ν.Δ. κάτι σαν ΕΡΕ του Βορίδη με κάτι από Μάγισσα ντε Σπελ Ντόρα, όταν

ο ΔΟΛ έχει βγάλει τα μεγάλα μαχαίρια, όταν κορυβαντιά η μαύρη προπαγάνδα και στον χορό των καταραμένων χορεύουν αντάμα Μπενύτο,Λαγκάρντ, Μέρκελ, Μπόμπολας και Mega, όταν

έχει ανακληθεί στα όπλα εκ νεοφιλελεύθερων δεινοσαύρων ο κ. Μάνος, όταν η Ιερά Συμμαχία Σόϊμπλε, Μπαρόζο, ΣΕΒ, Αλαφούζων, όταν όλοι αυτοί

συστρατεύονται για να... σώσουν την Ελλάδα που οι ίδιοι ακριβώς κατέστρεψαν, τότε το πρόβλημά μας δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όσες άλλες δυνάμεις τούς αντιστρατεύονται, αλλά αν ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτές οι άλλες δυνάμεις έχουν τις θέσεις και την ισχύ που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν αυτό τοΜαύρο Μέτωπο. Για να του αντισταθούν  και να το ανατρέψουν.

Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μέτωπο! υπάρχουν χαρακώματα! υπάρχει «Βερντέν»! Ο καθένας διαλέγει τη θέση του: με τον Σόϊμπλε, τη Ντόρα, τουςκομμένους μισθούς; την πεθαμένη αγορά, τα πεινασμένα παιδιά, τησκλαβωμένη Ελλάδα; διαλέγουμε

τον ασφαλή και προαναγγελθέντα θάνατο μέσα στο Μνημόνιο

ή διαλέγουμε την αντίσταση; Την ελπίδα να μην είναι όλα χαμένα, το ρίσκο έστω, ότι, συν Αθηνά και χείρα κίνει, κάτι

ή όλα μπορούν να αλλάξουν.

Δεν είναι αυτή η επιλογή μια επιλογή του καναπέ. Είναι επιλογή που συνεπάγεται συμμετοχή κι αγώνα. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα κόμματά μας,τη στρατηγική τους και την τακτική τους. Εχει να κάνει με εμάς...

 πηγη http://www.enikos.gr/stathis/48345,Totem_kai_Tampoy.html

SAMIR AMIN: "ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ!

‘Αλλοι θα συμφωνήσουν, άλλοι θα διαφωνήσουν, πολλοί θα προβληματισθούν ή και θα σοκαρισtούν. Το προσόν όμως του Γαλλοαιγύπτιου οικονομολόγου Σαμίρ Αμίν, μέλους μιας μικρής ομάδας ανθρώπων που επηρέασαν καθοριστικά την οικονομική σκέψη του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι ότι δεν μασάει τα λόγια του, δεν στρογγυλεύει τις ιδέες του και επιτρέπει επομένως να γίνει πραγματική συζήτηση και διερεύνηση σοβαρών προβλημάτων και εναλλακτικών λύσεων. Αυτό δηλαδή στο οποίο δεν μας έχει συνηθίσει η απίστευτη λογοδιάρροια χωρίς νόημα και περιεχόμενο των περισσότερων «διανοουμένων», δημοσιογράφων και πολιτικών μας κι αυτό που έχουμε απελπιστικά ανάγκη.

Μιλώντας για τον πατέρα του και τους ανθρώπους που τον επηρέασαν, ο σημερινός Πρωθυπουργός έλεγε, σε μια συνέντευξή του στον Γιάννη Διακογιάννη, το 2006:
ο Ανδρέας δεν χρησιμοποιούσε τον όρο κοινωνία των πολιτών, αλλά μιλούσε συνεχώς για το λαϊκό και μαζικό κίνημα, το συνδικάτο, την Αυτοδιοίκηση και την Αποκέντρωση. Όλα αυτά επηρέασαν το λαό για μία άμυνα της κοινωνίας απέναντι σε ξένες πολιτικές, απέναντι σε εξωτερικές παρεμβάσεις. Κι αν τότε υπήρχε ο κίνδυνος λόγω της δικτατορίας που επέβαλαν οι ξένοι, σήμερα και πάλι λόγω της παγκοσμιοποίησης χρειάζεται να υπάρχει ισχυρή κοινωνία για να αντισταθεί στην ισοπέδωση αλλά και να εκμεταλλευθεί τις προκλήσεις της εποχής. Άνθρωποι σαν τον Σουήζυ, τον Καρντόζο, τον Μαρκούζε, τον Σ. Ράιτ Μιλς, τον Μπέρτραντ Ντε Τζουβενέλ, τον Γκάλμπρεϊθ, τον Σαμίρ Αμίν και άλλους, όπως και τα απελευθερωτικά κινήματα αλλά και οι προοδευτικές κυβερνήσεις τον επηρέασαν.

Κατά τον Αμίν, μεγάλο όνομα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων του 20ού αιώνα και κορυφαίο διεθνώς ειδικό σε θέματα ανάπτυξης, η Ελλάδα έχει να διαλέξει, στο σημείο που έφθασαν σήμερα τα πράγματα, μεταξύ μιας κοινωνικής καταστροφής και της αποχώρησης από την ευρωζώνη με ταυτόχρονη αναδιαπραγμάτευση του χρέους.

Ο Σαμίρ Αμίν ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους στους οποίους τηλεφώνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το βράδυ της 18ης Οκτωβρίου 1981. Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ τον θαύμαζε και τον συμβουλευόταν, ενώ είχε μεταφράσει και στα ελληνικά ένα από τα γνωστότερα βιβλία. Συγγραφέας περισσότερων από τριάντα βιβλία, πολλά μεταφρασμένα στα ελληνικά, το τελευταίο για το πώς μπορούμε να φύγουμε από την κρίση, ο Σαμίρ Αμίν είχε και έχει πάντα μια έντονη διεθνή πολιτική δράση, ενώ θεωρείται ένα από τα μεγάλα ονόματα μεταξύ των ριζοσπαστών οικονομολόγων και κορυφαίος ειδικός σε θέματα ανάπτυξης. Διηύθυνε το Ινστιτούτο Αφρικανικής Ανάπτυξης του ΟΗΕ και το Φόρουμ του Τρίτου Κόσμου, ενώ δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Πουατιέ, του Ντακάρ και του Παρισιού VIII.


Ερώτ. ‘Ησουν φίλος του πρώην Πρωθυπουργού μας, του Ανδρέα Παπανδρέου. Σήμερα κυβερνά την Ελλάδα ο γιός του. Τι θα του έλεγες να κάνει, αν ζητούσε τη συμβουλή σου;

Απάντ. Να φύγει από το ευρώ! Θα σου εξηγήσω όμως συγκεκριμένα τι εννοώ. Ας δούμε καταρχήν την καταγωγή του προβλήματος. Η δημιουργία του ευρώ ήταν μια ηλιθιότητα. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς κράτος. Και δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε καν συνομοσπονδιακό, που να αντιμετωπίζει τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα των ευρωπαϊκών χωρών. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό κράτος, ούτε πολιτική και πολιτιστική ωριμότητα για ένα τέτοιο κράτος στο ορατό μέλλον. Στις συνθήκες αυτές δεν μπορεί να υπάρξει κοινό νόμισμα. Το κοινό νόμισμα μπορεί να λειτουργήσει και λειτούργησε όσο δεν υπήρχαν προβλήματα και τα πράγματα πήγαιναν καλά. ‘Οταν όμως παρουσιάζονται προβλήματα, οι πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις διαφέρουν από τη μια χώρα στην άλλη και το νόμισμα δεν αντέχει. Το να φτιάξεις πρώτα νόμισμα και μετά κράτος, είναι σαν να βάζεις το κάρο πριν από το άλογο. Ανήκω σε αυτούς τους λίγους, ακόμα και ανάμεσα στους μαρξιστές, ακόμα και στους κύκλους της ριζοσπαστικής αριστεράς, που τα επεσήμαναν αυτά εγκαίρως. Αυτό που μπορούσαν και έπρεπε να κάνουν, για την ευρωπαϊκή οικοδόμηση, ήταν, αντί να επιταχύνουν τη δημιουργία του ευρώ, να παραμείνουν στο «φίδι», την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισμάτων, με ισοτιμίες σταθερές αλλά αναθεωρήσιμες, ώστε να λαμβάνουν υπόψιν τους τις διαφορές των προβλημάτων ανάμεσα στις χώρες. Σε αυτό το επίπεδο μόνο μία ευρωπαϊκή χώρα ενήργησε έξυπνα, η Σουηδία, που δεν μπήκε στο ευρώ.

Ερ. Και η Μεγάλη Βρετανία

Απ. Αυτό έγινε για πολύ διαφορετικούς λόγους, γιατί είναι ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κέντρο, που βρίσκεται σε συμπληρωματικό ανταγωνισμό με τη Γουώλ Στρητ.
Το δεύτερο σημείο όμως που θα ήθελα να σταθώ είναι ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα φτιάχτηκε με τρόπο που απαγορεύει οποιαδήποτε εναλλακτική και με επιχειρήματα ανόητα, ιστορικές αναλογίες που δεν έχουν νόημα, όπως να μη ξαναγίνει πόλεμος κλπ., που στην πραγματικότητα δεν στέκονται, δεν είναι τα προβλήματα του σήμερα. Δεν μπορείς σε αυτά τα πλαίσια να φτιάξεις π.χ. μια κοινωνική Ευρώπη.
Μιλάνε οι Σοσιαλιστές για κοινωνική Ευρώπη. Αλλά αυτή η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει κοινωνική. Σε μια ορισμένη στιγμή σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη ήταν σοσιαλδημοκρατικές. Δεν την έφτιαξαν όμως την κοινωνική Ευρώπη. Δεν την έφτιαξαν γιατί δεν μπορούσαν να τη φτιάξουν. Ποιος λοιπόν θα τη φτιάξει και πως;
Είναι αδύνατο να μεταρρυθμίσεις αυτή την Ευρώπη. Για να τη μεταρρυθμίσεις πρέπει πρώτα να τη γκρεμίσεις. Να καταργήσεις τις συνθήκες της Λισσαβώνας, να καταργήσεις τις συνθήκες του Μάαστριχτ. Πρέπει να αποικοδομήσεις, πριν ξαναοικοδομήσεις. Γιατί είναι τέτοιο το οικοδόμημα που δεν μπορείς να τροποποιήσεις τις αποστάσεις ανάμεσα στα δωμάτια. Είναι το ίδιο το σχέδιο λάθος. Η σημερινή κρίση με την Ελλάδα είναι η ευκαιρία να γίνει αυτό.
Κατηγορούν την Ελλάδα για διαφθορά, φοροδιαφυγή, διάφορα προβλήματα, που δεν υπάρχουν άλλωστε μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχουν κάποια στοιχεία αλήθειας στις κατηγορίες…

Ερ. Υπάρχουν, αν και υπάρχει επίσης πολύ αλήθεια στο ότι οι ευρωπαϊκές και μάλιστα γερμανικές εταιρείες πρωτοστάτησαν στη διαφθορά των ελληνικών κυβερνήσεων, των πολιτικών και των αξιωματούχων μας.

Απ. Ασφαλώς. Είναι αλήθεια. Αυτά που λέγονται κατά της Ελλάδας είναι εύκολα επιχειρήματα, επιχειρήματα που ομολογούν κακή πρόθεση και δεν θα σταθώ σε αυτά

Ερ. Πάντως, είναι ένα σημείο με σημασία, γιατί υπάρχει μια συζήτηση για τα αίτια της κρίσης. ‘Αλλοι εκτιμούν ότι είναι μια καθαρά ελληνική κρίση, καθυστέρηση των δομών, διαφθορά κλπ., άλλοι, αντίθετα, την αποδίδουν στη διεθνή οικονομική κρίση.

Απ. Η κρίση δεν είναι ελληνική, είναι παγκόσμια και δεν είναι μόνο χρηματιστική, είναι επίσης οικονομική και πολιτική. Η ελληνική κρίση είναι τμήμα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας κρίσης. ‘Εχω αφιερώσει στην έξοδο από την κρίση το τελευταίο βιβλίο μου, ποιυ κυκλοφόρησε πριν από έξη μήνες. Φυσικά, οι πιο τρωτές, αδύναμες χώρες έχουν τα μεγαλύτερα προβλήματα, όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας. Αλλά πρόβλημα δημόσιου χρέους υπάρχει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ακόμα και στη Γαλλία. Η ευρωζώνη είναι σε κρίση, αλλά οι πιο τρωτές χώρες πλήττονται περισσότερο.
Γνώρισα τον πατέρα του σημερινού Παπανδρέου, και ξέρω ότι ήταν προσανατολισμένος σε άλλες περιοχές, όπως η Μέση Ανατολή αλλά και η Ρωσία, η Κίνα και σκεφτόταν χάρι σε αυτές να αποκτήσει μια δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη.

Ερ. Αυτά τα σκεφτόταν κυρίως στην αντιπολίτευση.΄

Απ. Πράγματι, μετά αποδέχθηκε τους όρους των Ευρωπαίων, αλλά δεν θέλω, δεν είναι τώρα η στιγμή να κάνω τον απολογισμό του Παπανδρέου. Εν πάσει περιπτώσει, αν βρισκόμουν στη θέση της σημερινής κυβέρνησης θα έφευγα από το ευρώ, θα αποκαθιστούσα τη δραχμή και θα την υποτιμούσα π.χ. κατά ένα ποσοστό 25%, ταυτόχρονα θα επέβαλα συναλλαγματικούς ελέγχους, για να αποφύγω διαδοχικές υποτιμήσεις και μόνο τότε θα πήγαινα να διαπραγματευθώ με τους Ευρωπαίους την ενδεχόμενη αποπληρωμή του χρέους, θέτοντας τους όρους μιας ενδεχόμενης επιστροφής στο ευρώ ή, ακόμα καλύτερα, σε ένα μηχανισμό τύπου «φιδιού». Μόνο ενεργώντας έτσι θα μπορούσα να δημιουργήσω συνθήκες διαπραγμάτευσης, αλλοιώς γιατί οι άλλοι να διαπραγματευθούν με την Ελλάδα; Αυτός είναι παγκόσμιος νόμος, δεν μπορείς να δημιουργήσεις διαφορετικά συνθήκες διαπραγμάτευσης.
Είμαι σίγουρος, είμαι τελείως πεπεισμένος ότι, αν μια ευρωπαϊκή χώρα ξεκινούσε μια κίνηση σε αυτή την κατεύθυνση θα την ακολουθούσαν κι άλλοι. ‘Ολες οι ευρωπαϊκές χώρες είναι σε ασύμμετρη κατάσταση προς τη Γερμανία, που έχει πλεονάσματα απέναντί τους. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Οι Γερμανοί θέλουν να γίνουν κάπως Ιάπωνες, να κάνουν τα δικά τους, έχοντας γύρω τους μια αποικιακή ή μισοαποικιακή ζώνη στην Ανατολική Ευρώπη. Μπορεί από την άλλη ίσως να σκεφτεί κανείς και άλλα σχήματα για τη Νότιο, τη μεσογειακή Ευρώπη

Ερ. Σαμίρ, διαγράφεις μια πορεία που, ακόμα κι αν συμφωνήσει κανείς μαζί της, δύσκολα βλέπει ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι έτοιμες να πάνε σε τέτοιες κατευθύνσεις. Το πολιτικό σύστημα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι προίόν του «κόσμου που απέρχεται», της «ευτυχούς παγκοσμιοποίησης», δεν έχει διάθεση και δυνατότητα να τον αμφισβητήσει…

Απ. Υπάρχει στην Ελλάδα μια αριστερά και μια ριζοσπαστική αριστερά, ίσως λίγο γερασμένη, αποθαρυμμένη, αλλά που δεν μπορεί, κουβαλάει υποθέτω την ανάμνηση του έπους της ελληνικής Αντίστασης στον γερμανικό φασισμό, κουβαλάει τις αναμνήσεις της αντίστασης των Δημοκρατών στις δικτατορίες που επέβαλαν οι Αγγλοαμερικανοί μετά τον εμφύλιο κλπ. κλπ. Αυτή η αριστερά πρέπει να καταλάβει το διακύβευμα, να πάρει θάρρος, να πιστέψει ότι έχει μια ιστορική ευκαιρία, υπό τον όρο ότι θα μπει μπροστά στον αγώνα για να καταστραφεί αυτό το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και να φτιαχτεί ένα άλλο.

Ερ. Μα Σαμίρ συχνά τα ηγετικά ιδίως στελέχη της αριστεράς, όχι η βάση της, η ηγεσία της είναι τα πιο συντηρητικά άτομα αυτής της κοινωνίας, δεν πιστεύουν στη μεταβολή της. Και μπορεί να ηγούνται της αριστεράς, ο ατομικισμός όμως πολλών από αυτούς είναι έκδηλος. Πως μπορούν να κάνουν αυτά που σκέφτεσαι;

Απ. Παντού συμβαίνει αυτό, αυτό είναι το πρόβλημα της αριστεράς παντού, όχι μόνο στην Ελλάδα. Αλλά υπάρχει σήμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, μια πολιτική δυνατότητα συγκρότησης ενός αντιολιγαρχικού κινήματος στην Ευρώπη. Γιατί δεν είναι μόνο τα λαϊκά στρώματα, οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που θα πληγούν, είναι και οι μεσαίες τάξεις, είναι και οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Είναι πάρα πολύς ο κόσμος που θα συντριβεί. Δεν μιλάω για σοσιαλιστικό, μιλάω για αντιολιγαρχικό κίνημα.

Ερώτ. Αν η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών και φύγει από το ευρώ, όπως προτείνεις, το σημερινό χρέος θα είναι πρακτικά αδύνατο να πληρωθεί και θα πάρει ακόμα πιο δυσθεώρατες διαστάσεις, ειδικά μετρούμενο σε υποτιμημένες δραχμές…

Απ. Γι’ αυτό λέω ότι η παύση πληρωμών πρέπει να συνοδευτεί από επαναφορά συναλλαγματικών ελέγχων. Τώρα οι ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσαν να πάρουν ανταποδοτικά μέτρα. Δεν νομίζω όμως ότι θα σταματήσουν να έρχονται Ευρωπαίοι τουρίστες, μπορεί να έρθουν και περισσότεροι, γιατί θα φτηνήνετε. Τις εξαγωγές σας στην Ευρώπη θα μπορούσατε ίσως να τις ανακατευθύνετε σε άλλες χώρες και περιοχές, αν χρειαζόταν.

Ερ. Ποιες;

Απ. Τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή, την Κίνα, τη Λατινική Αμερική…

Ερ. Πως νομίζεις αλήθεια ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει το γεωπολιτικό της χαρτί; Ιστορικά, αυτό το χαρτί χρησίμευσε περισσότερο στην υποδούλωση, παρά στη δύναμη της χώρας…

Απ. Πρέπει να φορτώσετε στις ΗΠΑ το βάρος της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης. Η Τουρκία είναι μια μεσαία δύναμη, σχετικά ισχυρή, έχει διεκδικήσεις στο Αιγαίο, πιθανώς για το οικονομικό ενδιαφέρον κάτω από τον πυθμένα του. Αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχουν σήμερα δυνατότητες να σας επιτεθεί η Τουρκία. Κατά συνέπεια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα γεωπολιτικά σας χαρτιά.

Ερ. Θα μπορούσε ένας ‘Ελληνας, ακόμα κι αν συμμεριζόταν την ανάλυσή σου για ανάγκη μεγάλης μεταρρύθμισης ή ακόμα και καταστροφής της ευρωζώνης, να σου πει πως θέλεις τώρα μια μικρή χώρα σε αυτή την κατάσταση, να σηκώσει αυτό το βάρος…

Απ. Η εναλλακτική που διαθέτετε είναι χειρότερη. Θα υποστείτε μείωση των μισθών κατά 20-30% και μια τεράστια ανεργία, πρωτοφανών διαστάσεων. Η εξέλιξη θα είναι τρομερή, δεν θα την αντέξετε, δεν θα την αντέξει η κοινωνία σας, η χώρα σας. Και ύστερα, αν η Ελλάδα ξεκινούσε τη διαδικασία με το ευρώ, θα έβρισκε μια πολύ μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη, γιατί δεν είστε οι μόνοι που έχετε προβλήματα.

Ερ. Σαμίρ, επιχειρηματολογείς σε όρους κοινωνικών ή εθνικών συμφερόντων των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά οι ιθύνοντες κύκλοι αυτών των χωρών θεωρούν τη συμμετοχή στην ευρωζώνη εγγύηση της θέσης, του ρόλου, της εξουσίας, των κερδών τους

Απ. Ναι, αλλά η συντριπτικά μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας θα υποφέρει πολύ αν επικρατήσει η άποψή τους.

Ερ. Υπήρξε μια απόφαση της ΕΕ που λέει ότι, σε περίπτωση απειλής στάσης πληρωμών, θα υπάρξει μια κοινή επέμβαση ΕΕ και ΔΝΤ. Πως κρίνεις αυτό το σενάριο;

Απ. Το ΔΝΤ δεν διαθέτει στρατηγική διαχείρισης μιας τέτοιας κρίσης, μπορεί μόνο να τη διαχειρισθεί από μέρα σε μέρα. Και θα τη διαχειρισθεί ματώνοντας τον ελληνικό λαό. Δεν έχουν στρατηγική.

Ερ. Δεν πρέπει να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας στις αγορές; Διαφωνείς με αυτό;

Απ. Ασφαλώς διαφωνώ. Αυτό που λες σημαίνει να αναγνωρίσουμε την εξουσία των αγορών.

Ερ. Μπορούμε να την αμφισβητήσουμε;

Απ. Βεβαιότατα. Το είπα και προηγουμένως, υπάρχει σήμερα, και μάλιστα διεθνώς, μια μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας ενός αντιολιγαρχικού κινήματος, δεν λέω σοσιαλιστικού, λέω αντιολιγαρχικού. Γιατί δεν πλήττονται μόνο τα λαϊκότερα στρώματα, πλήττονται οι μεσαίες τάξεις, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ερ. Συμφωνείς με τις εκτιμήσεις ότι περάσαμε το σοβαρότερο σημείο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης;

Απ. Κάθε άλλο. Δεν είδαμε τίποτα ακόμα. Συναντήσαμε μόνο την κορυφή του παγόβουνου.

Ερ. Δεν θα ήταν ορθότερο, από πλευράς τακτικής και πολιτικής, να ζητήσει κανείς την ριζική μεταρρύθμιση αντί της καταστροφής της ευρωζώνης;

Απ. ‘Όχι, γιατί αν αρχίσουν διαπραγματεύσεις για τη μεταρρύθμιση δεν θα τελειώσουν ποτέ, θα τις χρησιμοποιήσουν για να σαμποτάρουν κάθε μεταρρύθμιση ή για να την κενώσουν περιεχομένου.

Ερ. Θα σου πούνε πάντως ότι η καταστροφή της ενωμένης Ευρώπης είναι μια τεράστια στρατηγική νίκη των Ηνωμένων Πολιτειών

Απ. Διαφωνώ. Η σημερινή Ευρώπη είναι πλήρως υποταγμένη στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.

πηγή http://konstantakopoulos.blogspot.com/2010/05/samir-amin.html

Κάποιο λάκκο έχει η φάβα...

Σε κανένα Πολυάνδριο το όνομά σας...

Σε μιαν άλλη χώρα που δεν θα την καταδυνάστευε η Μιντιακή Τυραννίδα της Διαπλοκής, ο κ. Βενιζέλος θα ήταν πολιτικώς νεκρός.

Ο υπερτιμημένος αυτός άνθρωπος που τρέχει με δύο γκάφες, τρειςδολοπλοκίες και τέσσερις διαπλοκές την ημέρα

ο «φωτεινός παντογνώστης» στο πρόσωπο του οποίου μπερδεύουν ορισμένοι τον ρήτορα με τον βερμπαλιστή, έχει στο ενεργητικό τουαγριότητες

όπως ο νόμος περί Τύπου και ο νόμος περί Ευθύνης Υπουργών,

φαιδρότητες όπως ο διαφορετικός Φ.Π.Α. στις μπουγάτσες,

απάτες, όπως η καταγγελία των χαρατσιών μέσω ΔΕΗ το πρωί, ώσπου να τα επιβάλει ο ίδιος το βράδυ,

τζαμπαμαγκιές, όπως όταν «διέκοπτε» τις συνομιλίες με την Τρόικα για να τρέχει πίσω της ύστερα, σαν δαρμένο σκυλί

ο άνθρωπος αυτός που όταν ανοίγει το στόμα του μένουν άλαλα τα χείλη της λογικής και της ηθικής, αυτός ο δοκησίσοφος και στρεψίας, αν

δεν τον στήριζαν τα ΝΕΑ, το Mega, το Μπομπολέικο και γενικώς το σύστημα της Διαπλοκής σε αυτήν τη χώρα, θα ήταν πολιτικώς νεκρός από καιρό.

Και πάντως, τώρα! Διότι ο αμετροεπής αυτός άνθρωπος, μέσα στηνοίησή του ότι όλα τα ξέρει, άνοιξε προχθές το στόμα του και αμόλησε μιαβόμβα μεγατόνων, χωρίς να καταλαβαίνει ότι πρώτα απ’ όλα έσκασε πάνω στοκεφάλι του.

Είπε δηλαδή ότι πολλά απ’ τα μέτρα περί τα εργασιακά που μας επέβαλεη Τρόικα και ο ίδιος δέχθηκε, τα υπέβαλαν προηγουμένως στους Τροϊκανούςντόπια λαμόγια.

Παραδέχτηκε δηλαδή πως γνώριζε ότι εγχώρια αρπακτικάυπερακόντιζαν την Τρόικα σε αντεργατική (και αντιπαραγωγική) αγριότητα και ότι ο ίδιος δεν αντιστάθηκε σε αυτήν, αλλά αντιθέτως τηνπροσυπέγραψε!

Τι είναι ένας πολιτικός που παραδέχεται κάτι τέτοιο; Ανδρείκελο ή έναςευήθης; (που προβοκάρει τον εαυτό του)...

Στη συνέχεια, προκληθείς από τον κ. Τσίπρα να πει τα ονόματα αυτών των λαμόγιων ο κ. Βενιζέλος εποίησεν την νήσσαν και έκανε τις καταγγελίες του γαργάρα.

Ελπίζοντας σε τι;

Σε αυτήν την ανυπόφορη ομερτά που συγκαλύπτει τόσα χρόνια τώρα τέτοιες σχέσεις και συναλλαγές; ή, απλώς, κατάλαβε την γκάφα του και είπε να την «ξεπεράσει» διά της σιωπής;

Πλην όμως δεν τον άφησε ο... ΣΕΒ!

Με την εξαιρετική μοχθηρία που διακρίνει τα αφεντικά, όταν βλέπουν τον μπιστικό τους να τους κάνει νερά

κάρφωσαν τον δυσπραγούντα δημαγωγό στεγνά!

Αυτός ο ίδιος, ο κ. Βενιζέλος, από μόνος του κι όχι ύστερα από πίεσητου ΣΕΒ κατέβασε 22% τον κατώτατο μισθό, κάνοντας εκδούλευση σταλαμόγια, με την Τρόικα να παρακολουθεί αδιάφορη την περαιτέρω σφαγή,

σαν τον Πόντιο Πιλάτο: Αφού τοιούτους έχετε Αρχιερείς, σαν τον Βενιζέλο, λουστείτε τους!

Πρόκειται για κανονικό ξεβράκωμα!

Στην περίπτωση του κ. Βενιζέλου, ο βασιλιάς δεν αποδεικνύεται«γυμνός», αλλά ένας εξυπνάκιας που μπορούν να τον ξεβρακώνουν όσοι θεωρούν τους φανφαρόνους χρήσιμους, αλλά και αναλώσιμους.

Πλην όμως, όπως έλεγε και το προγονικό, μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθοιν ακούσης – τι απάντησε λοιπόν ο ηγέτης του όλου ΠΑΣΟΚ στοξεφτίλισμα που του έκανε ο ΣΕΒ;

Ότι δεν είναι... πρέπον να ανακατεύεται ο ΣΕΒ στον προεκλογικό αγώνα – ήγουν η μπάλλα στις εξέδρες, απορία ψάλτου βηξ και δεν πταίω εγώ, η Εύα με ηπάτησε..!

Τέτοιου μεγέθους πολιτικός ο συνομιλητής του Ολάντ, διάβαζεεντολοδόχος! Τέτοιου μεγέθους πολιτικός ο Τιμητής των πάντων, διάβαζετοποτηρητής των Τοκογλύφων.

Ο κ. Βενιζέλος, αυτός κι όχι άλλος, ήρε τη μετενέργεια. Πράγματι μεγάλος πολιτικός! Ακριβώς έτσι όπως τον περιγράφουν και τον δοξάζουν οΔΟΛ, το Mega και η Αττική Οδός!

Σε άλλες χώρες, βραδυπορούσες, όπως η Ουάγκα Γκα Ζούτζου, σε τέτοιους πολιτικούς κρεμάνε κουδούνια, στην προηγμένη χώρα μας όμως

οι προστάτες τους κρεμάνε πάνω απ’ το κεφάλι του λαούντουντούκες και μεγάφωνα, ομιλούσες κεφαλές και φερέφωνα

απ’ αυτά που κάθε βράδυ στις 8.00 σκούζουν στα κανάλια σφαγμένες ειδήσεις, μόνον και μόνον ως πρόσχημα

για γηπεδικούς διαλόγους (που μακάρι να ’χαν κάτι από τη χάρη των γηπέδων) για «διαλόγους» στην πραγματικότητα «νεκρικούς».

Ακούστε (και τώρα, επιτρέψτε μου οι αναγνώστες, δεν μιλώ ως δημοσιογράφος αλλά ως πολίτης): άνθρωποι ψάχνουν την τροφή τους στα σκουπίδια, παιδιά πεινάνε κλεισμένα στα σπίτια τους, πολίτες καταφεύγουν στασυσσίτια, ξέρω ότι το μόνο που νοιάζει τους διεφθαρμένους είναι να σωθεί κι αυτήν τη φορά η Διαπλοκή.

Ξέρω ότι έχετε γραμμένους τους ανέργους εκεί που δεν πιάνει μελάνι,ξέρω ότι φτιάξατε μια εργασιακή ζούγκλα διότι εσείς είσθε στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας,

ξέρω τον τρόμο που κρύβεται μέσα σας, εσείς οι κατά τα άλλα«διαχειριστές του Φόβου» - εσείς οι τρομοκράτες των απλών και των αγαθών.

Ομως ουδενός πολίτη η οργή εν τέλει σας αξίζει. Διότι, τι μήνινάραγε στους θεούς ή τους ανθρώπους να ξεσηκώσουν όσοι περπάτησαν πάνω σ’ αυτήν τη γη με το ίχνος τους άχαρο; Άχθος αρούρης...

...από αυτά που ένα φθινοπωρινό αεράκι ή μια γεναριάτικη λιακάδα σβήνει...

πηγή http://www.enikos.gr/stathis/47112,Se_kanena_Polyandrio_to_onoma_sas.html